Hylkje Folkertsma

'bewust worden doet bewegen'

Innerlijke ontwikkeling en verder komen vindt plaats wanneer de begeleider aanwezig blijft bij wat er komt: angst, verdriet, woede of onmacht. Als dat er mag zijn ontstaat er een ander veld en ruimte voor een volgende stap. In wezen is dit een heel natuurlijk proces.




De mensen die ik begeleid zijn veelal goed opgeleide professionals. Eerder deed ik dit als trainer en adviseur in loondienst. Sinds 2006 ben ik werkzaam vanuit mijn eigen bureau.

Toen ik voor het eerst in aanraking kwam met systemisch werken, werd ik getroffen door hoeveel er gebeurde met relatief weinig woorden. Innerlijke deuren die bij mij voorheen gesloten bleven, werden met de systemische aanpak liefdevol en met respect geopend, bij mijzelf en bij anderen. Voor mij voelde dit als 'thuis komen'. Later heb ik mij in deze manier van werken gespecialiseerd en dit gecombineerd met mijn eerder opgedane kennis en ervaring over leren en ontwikkeling. Van elke opdracht leer ik opnieuw en dit leerproces is nog steeds gaande. Levenslang leren is waar ik voor sta.

Voor echte ontwikkeling is een veilige omgeving onontbeerlijk. Daarom kijk ik elke keer opnieuw naar wat nodig is om het veilig te maken. In opleidingen en trainingen bied ik, naast een duidelijke structuur, alle ruimte om te werken met wat er leeft bij de deelnemers.

Opdrachtgevers en deelnemers typeren mij als zorgvuldig, deskundig, sensitief, betrokken en warm.

Bekijk mijn LinkedIn profiel

Ik ben opgegroeid in een gezin waarin het buitenleven, de boerderij en ‘wat moest gebeuren’ voorop stond. Je best doen, ‘doe maar gewoon’ en ‘plaats jezelf niet op de voorgrond’, is wat ik van huis uit heb geleerd. Van jongs af aan voelde ik het verlangen om mezelf verder te ontwikkelen. Ik ben dit ook altijd blijven doen. In 2002 ontmoette ik mijn huidige partner en zijn twee dochters. Het innemen van mijn plek in dit nieuwe gezin, in mijn werk en in mijn leven, waren voor mij ware uitdagingen. Bescheiden blijven en zichtbaar worden en vanuit mijn passie bijdragen geeft mij richting.

Ondanks dat er veel goed ging, persoonlijk en professioneel, voelde ik mij van binnen vaak bang en onzeker. Lange tijd heb ik gedacht: als ik maar hard genoeg werk aan mijn ontwikkeling, dan los ik dit wel op. Als dan deze ’oude draak’ de kop weer opstak, was ik teleurgesteld. Gaandeweg leerde ik om mijn gevoelens te erkennen en te uiten, in woorden en nog veel meer fysiek. Ik merk dat het dan verandert en zelfs kracht geeft. Deze ervaring gebruik ik nu ook in mijn werk.

Wellicht zijn alle draken in ons leven
uiteindelijk prinsessen
die er in angst en beven slechts naar haken
ons eenmaal dapper en schoon te zien ontwaken.

Wellicht is alles wat er aan verschrikking leeft
in diepste wezen wel niets anders dan iets
wat onze liefde nodig heeft.

~ Rainer Maria Rilke ~